Nową dyrektorką Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych została dr hab. Agnieszka Sowa-Kofta, socjolożka i ekonomistka, która dotychczas była członkinią Rady Naukowej Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych.
Uroczyste wręczenie aktu powołania na stanowisko dyrektorki Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych przez ministrę Agnieszkę Dziemianowicz-Bąk oraz wiceministra Sebastiana Gajewskiego odbyło się 23 kwietnia br. w siedzibie Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej.
Doświadczona badaczka
Nowo powołana dyrektorka IPiSS dr hab. Agnieszka Sowa-Kofta jest socjolożką i ekonomistką, a także członkinią Rady Naukowej Instytutu Pracy i Spraw Socjalnych oraz Rady Fundacji Naukowej CASE - Centrum Analiz Społeczno-Ekonomicznych. Stypendystka programu Marie-Curie Komisji Europejskiej w trakcie studiów doktorskich na kierunku European Social Protection Policy na Uniwersytecie w Maastricht. Związana była również z Uniwersytetem w Pittsburghu. Prowadzi badania ilościowe i jakościowe w zakresie ubóstwa i wykluczenia społecznego, niepełnosprawności, opieki długoterminowej oraz ekonomii społecznej, współpracuje przy opracowywaniu minimów konsumpcji.
Czym zajmuje się Instytut
Instytut Pracy i Spraw Socjalnych jest placówką naukowo-badawczą podejmującą problemy pracy i polityki społecznej w sposób interdyscyplinarny. Kierunki prac badawczych są dostosowane do bieżących potrzeb polityki społeczno-gospodarczej kraju.
Badania IPiSS — w wielu dziedzinach prekursorskie — dotyczą zwłaszcza następującej problematyki:
- analiz efektywności instrumentów polityki społecznej i polityki rynku pracy
- analiz efektywności instrumentów polityki społecznej i polityki rynku pracy
- analiz rynku pracy
- prognoz podaży i popytu na pracę w Polsce do roku 2010
- procesów migracyjnych
- zatrudnienia cudzoziemców, w tym w szarej strefie gospodarki
- społecznego ustroju pracy i stosunków przemysłowych na tle procesów restrukturyzacji i przekształceń własnościowych przedsiębiorstw
- systemów motywacyjnych i systemów wartościowania pracy w gospodarce rynkowej
- koncepcji i pomiaru wynagrodzenia godziwego oraz określenia skutków wprowadzenia tej kategorii dla sfery zatrudnienia, bezrobocia, ubóstwa
- relacji między polityką przemysłową a systemem zabezpieczenia społecznego na poziomie przedsiębiorstwa
- czasu pracy
- ubóstwa i metod przeciwdziałania biedzie oraz marginalizacji
- demograficznych i społeczno-ekonomicznych uwarunkowań życia i funkcjonowania rodzin różnych typów
- nowych systemów ubezpieczeniowych, tj. uzupełniających ubezpieczeń emerytalnych, ubezpieczeń na wypadek bezrobocia, ubezpieczeń zdrowotnych
- skutków integracji Polski z Unią Europejską związanych z rynkiem pracy i polityką społeczną, prawem pracy i ubezpieczeniami społecznymi
- procesu zbliżania polskiego prawa pracy i ubezpieczeń społecznych do prawodawstwa Międzyresortowej Organizacji Pracy, Rady Europy i Wspólnot Europejskich
- funkcjonowania podmiotów polityki społecznej w sferze publicznej i o charakterze non-profit
